Artykuły, Popularne

Zamach na policmajstra Szedewra

2015-03-23

Zduńskowolanin Ludwik Śledziński (działacz Polskiej Partii Socjalistycznej, poseł na Sejm I kadencji w II RP; pod niemiecką okupacją w PPS-WRN) przywołuje wspomnienie Edwarda Walewskiego o bojowcu Tytusie „Wacku” Bobrowskim. Wspomnienie dotyczy udanego zamachu na policmajstra Szedewra w Siedlcach:

W letni wieczór czerwcowy 1905 r. dawano w Teatrze Letnim w ogrodzie Aleksandrowskim* w Siedlcach sztukę pt. „Kozioł Ofiarny”, na której to sztuce był obecny policmajster Szedewr. Towarzysz Wacław z bombą, „Ludwik” (Maksymilian Walewski), „Blady” – pracownik tow. „Kruka”-Czarnockiego i Edward Walewski oczekiwali końca przedstawienia przed teatrem.

Po skończeniu przedstawienia policmajster wyszedł z teatru i w towarzystwie konwoju skierował się ul. Teatralną na Warszawską, a na Warszawskiej, tuż przy cukierni Straszaka, konwój opuścił Szedewra i on sam udał się do klubu miejskiego. Kiedy wchodził na werandę klubową, wówczas tow. „Wacek” rzucił bombę. Tow. „Ludwik” i Edward Walewski byli przy Wacku, a tow. „Blady” gdzieś nam zginął.

Po tym akcie „Ludwik” poszedł do domu, a Edward Walewski odprowadził tow. „Wacka” do jego miejsca noclegu, tj. do tow. „Kruka”-Czarnockiego. Na drugi dzień rano odwieziono tow. „Wacka” do cukrowni „Elżbietów”* (pod Sokołowem [Podlaskim – red.]) na tandemie i tam zostawiono go w bezpiecznym miejscu.

Przypisy:

  • Ogród Aleksandrowski – park miejski w Siedlcach,
  • Elżbietów – zespół cukrowni zbudowany w 1846 roku; powstał z inicjatywy Elżbiety Hirschman. Zakład zlikwidowano w 2004 roku; obecnie jest wpisany do rejestru zabytków.

Źródło: Ludwik Śledziński, Wspomnienie o tow. Bobrowskim (Tytus Aleksander Bobrowski – pseud. Wacek), w: Kronika Ruchu Rewolucyjnego w Polsce, nr 1, Warszawa 1935, s. 35-36.

Grafika z okresu. Źródło: internet.Grafika z okresu. Źródło: internet.